Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΑΝΤΟΧΗ ΣΤΟ ΣΤΡΕΣ

Πριν ξεκινήσω την Παρακολούθηση των σεμιναρίων της σχολής προπονητών πάλης 2007-2008 δεν πίστευα ότι το επίπεδο θα ήταν τόσο υψηλό.( Ενδεικτικά κάποιοι από τους διδάσκοντες ήταν: Γενική προπονητική : ΤΖΩΡΤΖΗΣ – Εργοφυσιολογία : ΜΑΡΙΔΑΚΗ – Αθλητιατρική : ΜΠΑΛΙΟΠΟΥΛΟΣ – Αθλητική ψυχολογία : ΣΤΑΛΙΚΑΣ - Ειδική προπονητική : ΚΟΛΙΑΣ – Γραμματεία : ΜΠΙΡΗΣ – Διαιτησία : ΠΑΓΩΝΗΣ - Αθλητικό δίκαιο : ΜΑΛΑΤΟΣ – Πρακτική : ΠΑΓΚΕΑΣ & ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ κλπ )
Μετά το τέλος πιστεύω πως θα έπρεπε όλοι οι προπονητές διπλωματούχοι και μη να περάσουν από εκεί τουλάχιστον ως ακροατές στα πλαίσια μιας επιμόρφωσης που θα πρέπει να γίνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα αφού όλοι εμείς δρούμε καταλυτικά στις ψυχές και το σώμα νέων ανθρώπων .
Η πάλη είναι το μοναδικό άθλημα που μπορεί να εκπαιδεύσει τον σημερινό νέο να αγωνίζεται και είναι πολύ επίκαιρη κάτω από τις πολύ δύσκολες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που θα βρεθούμε τα επόμενα χρόνια ( σε κατάσταση στρες ο ανθρώπινος οργανισμός έχει δύο επιλογές : α. την πάλη και β. την φυγή . . . . . . )
Πρέπει το συντομότερο η πάλη να ξεπεράσει τα διοικητικά προβλήματα για να μπορέσει να οργανώσει αναπτυξιακά προγράμματα σε όλες τις περιοχές στην χώρα μας και να αντιστρέψει την κρίση. Την χρειαζόμαστε όσο ποτέ άλλοτε αυτή την ανάπτυξη.
Θα ξεκινήσω να γράψω μερικές απόψεις από τα συμπεράσματα αυτών των σεμιναρίων αλλά και από τις χειρόγραφες σημειώσεις μου ( αν υπάρξει ενδιαφέρον υπάρχει και οπτικοακουστικό υλικό ) αφού όπως μας είπε ένας μεγάλος δάσκαλος « όσα ξέρει ο προπονητής πρέπει να τα ξέρει και ο αθλητής !» κυρίως απευθυνόμενος στους δικούς μου αθλητές , φίλους , παράγοντες αλλά και σε όποιον βρίσκει ενδιαφέρον σ΄αυτά.

ΕΝΟΤΗΤΑ 1 : H ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΑΝΤΟΧΗ ΣΤΟ ΣΤΡΕΣ
Το Άγχος είναι μια νευρωτική αντίδραση απέναντι σε ένα υποθετικό κίνδυνο που το άτομο φαντάζεται να το απειλεί . Αν το άγχος αποτελεί καθημερινό στοιχείο και μπλοκάρει το άτομο στις καθημερινές του πράξεις τότε πρόκειται για νευρωτικό άγχος το οποίο είναι παθολογικό. Το στρες παρουσιάζεται όταν έχουμε πραγματική απειλή.
Πρέπει λοιπόν να εκπαιδεύσουμε τους αθλητές μας ( βέβαια όλα αυτά ισχύουν και για όλους τους υπολοίπους ανθρώπους ) να αναπτύξουν αντοχή στο στρες αλλά και να προστατεύουν την ενέργειά τους για να φτάσουν στην επιτυχία ( όποια κι αν είναι αυτή)
Πολύ συχνά αφήνουμε τον εαυτό μας να αναστατώνεται από ασήμαντα πράγματα δίνοντάς τους μεγαλύτερη βαρύτητα από όσο αξίζουν.
Παράδειγμα : Ένας άγνωστος μας κόβει αντικανονικά τον δρόμο και χώνεται μπροστά μας μέσα στην κίνηση. Αντί να δώσουμε τόπο στην οργή και να συνεχίσουμε την μέρα μας , εμείς πείθουμε τον εαυτό μας ότι έχουμε κάθε λόγο να θυμώσουμε. Μέσα στο μυαλό μας παίζουμε μια σκηνή φανταστικής αντιπαράθεσης με αυτόν τον άγνωστο και πολλοί από μας μπορεί αργότερα να διηγηθούμε αυτό το περιστατικό και σε άλλους , αντί να το ξεχάσουμε.
Γιατί αντίθετα δεν επιτρέπουμε σ΄ αυτόν τον άγνωστο , τόσο απλά ,να πάθει κάπου αλλού το ατύχημά του ; Προσπαθούμε να δείξουμε κατανόηση γι αυτόν τον άνθρωπο και σκεπτόμαστε πόσο οδυνηρό είναι να είσαι βιαστικός. Με αυτόν τον τρόπο διατηρούμε την ηρεμία μας και δεν φορτωνόμαστε εμείς τα προβλήματα των άλλων.
Υπάρχουν πολλά τέτοια καθημερινά παραδείγματα , όπως το να περιμένουμε στην ουρά , να υποστούμε μια άδικη κριτική , να φορτωθούμε το μεγαλύτερο μέρος μιας δουλειάς .
Το κέρδος μας θα είναι πολύ μεγάλο αν μάθουμε να μην ανησυχούμε για ασήμαντα πράγματα .
Πολλοί άνθρωποι σπαταλάνε τόσο πολύ από την ενέργεια της ζωής τους με το να βασανίζουν τον εαυτό τους με ασήμαντες υποθέσεις ώστε να χάνουν τελείως την επαφή με την μαγεία και την ομορφιά της ίδιας της ζωής. Όταν δεσμευτούμε ότι θα αγωνιζόμαστε συνέχεια για την κατάκτηση αυτού του στόχου θα ανακαλύψουμε ότι θα έχουμε αποκτήσει περισσότερη ενέργεια και δύναμη και θα έχουμε γίνει πιο καλοί και ήρεμοι.
Θεοδωρόπουλος Ιωάννης Καθηγητής Φυσικός .

( 1. Παλαιότερα είχα ρωτήσει έναν πανεπιστημιακό δάσκαλο αν θεωρούσε καλό να γράψω ένα εκλαϊκευμένο σύγγραμμα – ο πολύς κόσμος δεν μπορεί να παρακολουθήσει βαρύγδουπες επιστημονικές εκφράσεις και να αποκωδικοποιήσει σύνθετα διαγράμματα - αναπτύσσοντας το αξιακό σύστημα της πάλης και με απογοήτευσε λέγοντάς μου ότι η σημερινή κοινωνία έχει απορρίψει αυτές τις αξίες και δεν έχει κανένα νόημα η ενέργεια αυτή. Και ΕΙΧΕ δίκιο. Μήπως σήμερα φαίνεται αμυδρά η ανάγκη να επανέλθουν κάποιες ή οι περισσότερες από τις αξίες αυτές ; Λέω μήπως ;
2. Θα με ενδιέφεραν τα σχόλιά σας είτε επώνυμα , είτε και ανώνυμα στο e-mail : iotheodoro@gmail.com )