Σχολή Πάλης 2015

Γράφει ο Παύλος Μπερμπερίδης : Πριν από δεκαπέντε περίπου χρόνια βρέθηκα σε μια σχολή πάλης που βρίσκονταν κάτω από τις εξέδρες ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου και ούτε για αστείο δεν φανταζόμουν ότι θα μπορούσα να γίνω προπονητής μια μέρα (έστω…….. και στα χαρτιά). Στην αρχή όλα εκεί μου φαίνονταν περίεργα , από τον τρόπο γυμναστικής (γέφυρες , τούμπες κ.α. ) μέχρι και την εκκλησιαστική ησυχία που έκαναν όλοι για να ακούγεται μόνο η φωνή του δασκάλου . Όλη αυτή η ενέργεια με εξίταρε χωρίς να ξέρω ακόμα το γιατί. Εκεί εκτός από μια δεύτερη οικογένεια γνώρισα την πειθαρχία, την υπομονή, το πείσμα, τον αυτοσεβασμό, την ομαδικότητα, την ψυχραιμία, την δικαιοσύνη, την ανιδιοτέλεια κι ένα πλήθος ακόμα από αρετές. Επίσης διδάχτηκα να διαχειρίζομαι τους φόβους μου ,την δύναμη αλλά και τις αδυναμίες μου. Μου ξύπνησε το σώμα και το μυαλό και επίσης να βάζω προτεραιότητες στα τυχόν προβλήματα και να παλεύω πάντα με το κεφάλι ψηλά σε οποιοδήποτε εμπόδιο. Θα μπορούσα να γραφώ μέχρι αύριο για όσα μου έχει προσφέρει αυτό το άθλημα αλλά δεν θέλω να σας κουράσω. Λοιπόν πίσω απ όλα κρύβεται ένας άνθρωπος που έχει την ικανότητα όλα αυτά που έγραψα πιο πάνω να τα διδάσκει απλόχερα αλλά και να τα εφαρμόζει ο ίδιος , είναι ο δάσκαλος μου Γιάννης Θεοδωρόπουλος , που για χρόνια πρεσβεύει αυτό το άθλημα. Τον ευχαριστώ για το κοινωνικό έργο που προσφέρει για χρόνια και ελπίζω κάποια στιγμή να αξιωθώ να προσφέρω το ένα δέκατο…